زندگی نامه شهید جواد جهانی نسب
پر ارزش ترین آزمایش الهی آزمایش با نفس و جان است یعنی آن موقع که دین خدا احتیاج به جهاد و شهادت داشته باشد انسان باید برای رضای خدا در این جهاد مقدس شرکت کند و خالصانه بجنگد و بکشد و شهید شود و اگر چنین کرد پیروز و سربلند بیرون امده است .
شهید جواد جهانی نسب پانزدهم فروردین سال یکهزار و سیصد و چهل و یک در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود و در امان پدر و مادری پاک دامان و پرهیز کار تربیت و رشد نمود در سن هفت سالگی وارد دبستان شد و خواندن و نوشتن را فرا گرفت و در سال ۱۳۵۷ موفق به اخذ دیپلم گشت.
شهید جواد فردی بسیار با ادب پرهیزکار و دلسوز و پر کار بود ایشان در بسیاری از امور زندگی به طور فعال سعی می کردند به پدر و مادر خود کمک کند بطوریکه زبان زد دوست و فامیل بوده اند عاشق نماز و هیات مذهبی و کلاس های قران بودند و در این جور مراسمات حضوری پر شور داشتند .
با آغاز انقلاب اسلامی ایشان در کنار برادر بزرگترشان امیر جهانی نسب در راهپیمایی ها و تظاهرات شرکت داشتند، در مسجد محل اقدام به تشکیل پایگاه ( ستاد منتظران شهادت ) کردند کمتر استراحت می کردند و بیشتر فعالیت داشتند به دستور امام خمینی مبنی به کمک رسانی به مردم ایشان اولین کسی بودند که با تشکیل تعاونی در توزیع آذوقه و نفت و دیگر اقلام لازم به مردم در خانه های آن ها فعالیت داشته اند .
در مسجد عنوان فرمانده پایگاه را به عهده داشتند و در کنار این وظیفه در امور تبلیغاتی و فرهنگی هم کار می کردند شب ها اقدام به پخش اعلامیه های امام خمینی و دیگر شخصیت های سیاسی آن وقت یعنی شهید دکتر بهشتی و دیگران را داشتند مبارزه وسیعی با منافقین کور دل و بی دین داشتند بطوریکه چندین بار از طرف این گروه از خدا بی خبر تهدید به ترور گردیده بودند ولی هیچ یک از این مسائل باعث نشد که ایشان از فعالیت و عشق به امام ورزیدن را کنار بگذارد .
با تشکیل کمیته های انقلاب اسلامی به دستور امام خمینی ایشان و برادرش امیر جزو اولین کسانی بودند که در کمیته انقلاب اسلامی فعالیت های خود را شروع کردند و از ناموس جان و مال مردم محافظت می کردند بواسطه این مسئولیت ستاد منتظران شهادت مسجد شهدا را هم به عهده داشتند ایشان وقت کمی برای استراحت داشتند کمتر خانواده ایشان را می دیدند سعی می کردند کمتر بخوابند و کمتر غذاهای چرب و مجلل بخورند و هر وقت مادر بعد از مدت ها غذای در حد خوب برای ایشان آماده می کرد ایشان می فرمود مادرم بگذار معده ما با این جور غذاها عادت نکند و بیشتر روزه بودند و نماز می خواندند .
در کنار فعالیت ها در امر جهاد سازندگی و بسیج اهالی محل و مسجد برای کمک به کشاورزان فعالیت های گسترده ای انجام می دادند و هفته ای دو بار برای دروی گندم یا چیدن میوه باغداران به انها کمک می کرد . ایشان با تشکیل کلاس های سواد آموزی در مسجد در امر سواد آموزی فعالیت های گسترده ای هم داشتند . با شنیدن خبر شهادت برادر خود یعنی امیر جهانی نسب بیشتر مصمم به فعالیت و جهاد در راه خدا شدند و فعالیت های خود را گسترده تر کردند بطوری که نمی خواستند جای خالی برادرش احساس شود لذا قبل از مراسم چهلم برادرش راهی استان سیستان و بلوچستان شدند و در سپاه پاسداران آن استان و به جای برادرشان مشغول فعالیت شدند ومدت ها در همان جا بودند بواسطه احتیاج مبرمشان در مسجد و کمیته واحد مخابرات ایشان مجبور به بازگشت شدند.
با شروع جنگ تحمیلی وارد جنگ و دفاع مقدس گردیدند و در چند عملیات شرکت کردند و هر وقت از ایشان خواسته می شد چون تو برادرت شهید شده و دیگر حالا بیشتر نزدیک خانواده ات باش می گفتند : انها یعنی شهیدان برای خود رفتند و ما هم باید برای خودمان قدم برداریم این وظیفه کوچکی است برای هر فرد مسلمان که از دین خود دفاع کند .
برای آخرین بار که به جبهه اعزام شدند در کنار دیگر همرزمانش از جمله شهید اکبر حاجی پور بوده است ایشان بواسطه قابلیت های زیادی که داشتند معاون فرمانده گردان عمار از لشکر ۲۷ رسول ا… گردید و با همین گردان در عملیات رمضان شرکت کردند هر وقت برای استراحت به عقب جبهه می آمدند بیشتر در امر کمک رسانی مجروحین کمک می کردند به طوری که هر وقت خواب یا استراحت جواد را نمی دیدند همرزمانش می گفتند که “رفتند کمک به مجروحین” در آخر در همان عملیات با نشاندن رشادت های ذاتی از خود و از بین بردن بسیار زیادی از صدامیان کافر در همان عملیات ایشان مفقود الاثر شدند و متاسفانه همه را مشتاق دیدار خودشان کردند بعد از پانزده سال دوری و بی خبری و چشم انتظاری بالاخره در سال ۱۳۷۵ جنازه آن شهید توسط گروه تفحص پیدا و به اغوش گرم خانواده و دوستانش تحویل گردید ایشان هم در همان عملیات مانند برادرش امیر با دهانی روزه در بیست و چهارم تیر ماه سال شصت و یک به شهادت رسیده بود.
منبع : مرکز اسناد ایثارگران + وبسایت نوید شاهد
زندگی نامه شهید جواد جهانی نسب